پکن قصد دارد رشد نرخ زاد و ولد را در این کشور تحریک کند

مقامات چینی به خانواده های چینی اجازه می دهند سه فرزند داشته باشند. این امر برای کاهش کاهش جمعیت مورد نیاز است ، اما متقاعد کردن طبقه متوسط ​​شهری برای زایمان بیشتر بدون انگیزه های قوی بعید به نظر می رسد که موفق شود ، کارشناسان هشدار می دهند.

دفتر سیاسی کمیته مرکزی حزب کمونیست چین (کمیته مرکزی ح.ک.چ) در تاریخ 31 مه به خانواده های چینی اجازه داشتن سه فرزند را داد. تاریخ لازم الاجرا شدن تصمیم هنوز اعلام نشده است. به سرپرستی این جلسه شی جین پینگ ، دبیرکل کمیته مرکزی ح.ک.چ و رئیس جمهوری خلق چین برگزار شد. چگونه شین هوا گزارش می دهد، این ابتکار باید رشد متوازن جمعیت را در درازمدت تضمین کند و “پاسخ فعال به پیری جمعیت با توسعه کشور و رفاه مردم ارتباط مستقیم دارد و همچنین معیار مهمی برای دستیابی به توسعه اقتصادی با کیفیت بالا است. “

اکنون چه اتفاقی برای جمعیت چین می افتد

از اواخر دهه 1970 ، چین سیاست “یک خانواده ، یک فرزند” را دنبال می کند ، که نقض آن مجازات های مختلفی را در پی دارد ، با برخی از سرگرمی های اهالی روستا. از سال 2013 به طور رسمی مجاز به داشتن دو فرزند برای آن دسته از زوج هایی است که یکی از همسران آنها تنها فرزند والدین آنها بوده است.

شین هوا به یاد می آورد که در سال های اخیر روند پیری در کشور تسریع شده است. مطابق با آخرین شمارشدر سال 2020 برگزار شد ، 1.411 میلیارد نفر در چین زندگی می کردند. از زمان سرشماری قبلی در سال 2010 ، این میزان 72 میلیون نفر افزایش یافته است. سازمان ملل پیش بینی می کند که جمعیت چین در سال 2025 به 1.45 میلیارد میلیارد نفر برسد ، و سپس کاهش می یابد و تا سال 2050 به 1.4 میلیارد نفر می رسد هند پیش بینی می کند از نظر جمعیت از چین عبور کند تا سال 2030

طبق آخرین سرشماری ، متوسط ​​خانوار خانوار 2.62 است که نسبت به سال 2010 0.48 کمتر است. بر اساس نتایج رسمی این سرشماری ، خانوارهای خانوادگی به دلیل افزایش تحرک جمعیت و جوان بودن ، همچنان رو به کاهش هستند. افراد پس از ازدواج جدا از والدین خود در شرایط بهتر زندگی می کنند. از کل جمعیت ، 723 میلیون نفر (51.24٪) مرد ، 688 میلیون نفر (48.76٪) زن هستند. اما بر اساس نتایج سرشماری ، پیری بیشتر موجب فشار بر توسعه متعادل درازمدت جمعیت می شود.

“در سالهای اولیه اصلاحات ، روشن بود که اقتصاد چین برای مقاومت در برابر فشار جمعیتی که از قبل وجود داشته و باید ظهور می کردند ، بسیار ضعیف است. تخمین شناسان تخمین می زنند که سیاست “یک خانواده ، یک فرزند” از تولد حدود 350-400 میلیون نفر جلوگیری کرده است. این سیاست بر اساس ارزیابی هوشیارانه از منابع اقتصادی بود. اکنون این درست است یا نه قابل بحث است ، اما بسیاری از تصمیمات اثر کوتاه مدت درمانی دارند و پس از یک دهه باعث تأسف می شوند ، “گفت الکساندر لومانوف ، رئیس مرکز مطالعات آسیا-اقیانوسیه در انستیتوی تحقیقات ملی برای اقتصاد جهانی و روابط بین الملل. (IMEMO) im. بخور پریماکوف در دهه 1980 و 1990 ، مهمترین مشکل اشتغال در چین بود ، سپس این کشور ثروتمند شد و مشخص شد که این سیاست از قبل خود به خود کار می کند – فرزندان نه به دلیل ممنوعیت ، بلکه به دلیل شهرنشینی متولد شدند. لومانوف ادامه می دهد: یک کلاس قادر به بچه دار شدن نیست. وی درمورد تصمیم گرفته شده توسط کمیته مرکزی ح.ک.چ توضیح داد ، اکنون سرشماری نشان داده است که انتقال جمعیتی طی 10 سال آغاز می شود و جمعیت شروع به کاهش می کند.

برخی از کارشناسان چینی برای چندین سال از کاهش محدودیت های تولد حمایت کرده اند. اقتصاددان کای فانگ ، نایب رئیس آکادمی علوم اجتماعی چین ، در مورد چنین ابتکاراتی صحبت کرده است. به گفته کای ، چین به نیروی انسانی بیشتری احتیاج دارد و دولت همچنین باید در دسترس بودن مهد کودک ها را بهبود بخشد و زیرساخت ها را ایجاد کند تا خانواده ها مایل به بچه دار شدن باشند. تسای گفت ، پس از آنكه مقامات به چینی ها اجازه داشتن دو فرزند را دادند ، حداقل 50 درصد خانواده ها هنوز از این كار امتناع ورزیدند.

در ماه آوریل ، بانک خلق چین منتشر شده گزارشی که در آن او خواستار رفع محدودیت های سیاست جمعیت شناختی شد تا نژاد اقتصادی ایالات متحده از دست نرود. این گزارش با استناد به برآوردهای سازمان ملل اعلام کرده است که بین سالهای 2019 و 2050 ، جمعیت ایالات متحده 50 میلیون نفر افزایش می یابد ، در حالی که در این مدت جمعیت چین 32 میلیون نفر کاهش می یابد.

تسای گفت ، در دراز مدت ، تحریک باروری هنوز قادر به جلوگیری از کاهش آن نیست. به گفته وی ، رشد جمعیت معمولاً سه مرحله را طی می کند. اولین مورد باروری بالا ، مرگ و میر زیاد و رشد اقتصادی پایین است. دوم باروری بالا ، مرگ و میر کم و نرخ بالای رشد اقتصادی است. سومین باروری کم ، مرگ و میر کم و رشد اقتصادی پایین است. از این گذشته ، بهترین کاری که چین می تواند انجام دهد کاهش سرعت نیروی کار خود است اما این کار را برعکس نمی کند. در آینده ، موتورهای اقتصاد چین باید اصلاحات در م stateسسات دولتی و دولتی برای تحریک فعالیت های تجاری و همچنین سرمایه گذاری در سرمایه انسانی (بهداشت ، آموزش و پرورش) برای افزایش بهره وری نیروی کار باشد.

بعید است سیاست “یک خانواده ، سه فرزند” باعث تحریک نرخ زاد و ولد شود ، در نظر گرفته شده جیکوب کی یرکگارد ، متخصص انستیتوی اقتصاد جهانی پیترسون آمریکا (PIIE). این کارشناس با استناد به چندین دلیل گفت: “واقعیت این است که میزان زاد و ولد در آسیا حتی سریعتر از کشورهای انگلیس و ساکسون در حال کاهش است.” اولاً ، نسبت كودكانی كه در خارج از ازدواج در کشورهای آسیایی به دنیا آمده اند ، به طور قابل توجهی كمتر از اتحادیه اروپا (حدود 41٪) یا ایالات متحده (40٪) است. به گفته کی یرکگارد ، این نتیجه قانون محدود کردن حقوق زنانی است که خارج از ازدواج زایمان کرده اند. ثانیاً ، بخش قابل توجهی از زنان در کشورهای آسیایی تحصیل کرده اند و بدون دریافت حمایت کافی مادی ، مسئولیتهای اضافی خانه را بر عهده نخواهند گرفت.

“ممنوعیت آسان است ، اما سفارش آن غیرممکن است. در کشورهای دیگر نیز همین اتفاق می افتد ، بنابراین اکنون دانشمندان و اقتصاددانان برجسته چینی در حال بحث درباره اقدامات مشابه روسیه هستند – سرمایه زایمان ، دسترسی گسترده به آموزش رایگان ، زیرا طبقه متوسط ​​شهری برای داشتن فرزندان زیاد به مشوق های جدی نیاز دارد. بنابراین حداکثر موفقیت در اقدامات اعلام شده کاهش نرخ کاهش جمعیت خواهد بود ، اطمینان از ثبات تقریباً غیرممکن خواهد بود. “