مدیریت FSIN پیشنهاد کرد که از کار زندانیان در پروژه های بزرگ استفاده شود

رئیس سازمان تعزیرات فدرال پیشنهاد ایجاد مراکز اصلاحی برای محکومان در سایت های بزرگ ساختمانی را داد. کارشناسان مصاحبه شده توسط RBC می گویند چنین ابتکاری مغایر با قانون اساسی است و به نفع تجارت و محکومین نیست.

در 20 مه ، الكساندر كلاشنیكف ، مدیر خدمات تعزیرات فدرال (FSIN) ، پیشنهاد ایجاد مراكز اصلاح و تربیت برای محكومین را بر اساس پروژه های بزرگ ساختمانی ، كه هم اكنون مهاجران آسیای میانه را به كار می گیرد ، ارائه داد. او ابتکار عمل خود را به شورای هماهنگی دادستان حقوق بشر در کراسنویارسک ارائه داد ، TASS…

به گفته کلاشنیکف ، از 482000 زندانی در مستعمرات ، حدود یک سوم (188000) نفر حق دارند نوع مجازات را با کار اجباری جایگزین کنند. رئیس این اداره توضیح داد: “این یک گولاگ نخواهد بود ، این شرایط کاملا جدید مناسب است ، زیرا این شخص قبلاً در یک خوابگاه کار خواهد کرد یا یک آپارتمان اجاره خواهد کرد ، اگر بخواهد ، با خانواده اش حقوق مناسبی دریافت خواهد کرد.” FSIN ، اضافه كرد كه اين شكل استفاده از محكومين به عنوان جايگزين كارگران بازديدكننده است.

“به تازگی ، ولادیمیر ولادیمیرویچ [Путин] با رهبران مناطق آسیایی: تاجیکستان ، ازبکستان دیدار کرد. کلاشنیکوف ادامه داد: این در مورد چگونگی ایجاد جریان مهاجرت برای تأسیسات ما بود ، جایی که کمبود نیرو وجود دارد. وی گفت: در منطقه ماگادان ، مهاجران از کشورهای CIS سابق در معادن طلا کار می کنند ، اگرچه محکومان زیادی در این منطقه وجود دارد. کلاشنیکوف ادامه داد و مقامات منطقه ای “مجبورند برای چنین کارگرانی پروازهای چارتر ترتیب دهند تا آنها بتوانند به خانه خود برگردند.” “بهتر است گروه ویژه خوابگاه بسازد و شغل ایجاد کند. اما آنها در آنجا خواهند ماند ، آنها در آنجا کار خواهند کرد. و ما مشکل کار را حل خواهیم کرد و این جامعه پذیری اتفاق می افتد “، رئیس دفتر زندان فدرال نتیجه گرفت.

سخنگوی ریاست جمهوری دیمیتری پسکوف به خبرنگاران گفت که کرملین هنوز هیچ موضعی در این زمینه ندارد: “این یک ابتکار جدید است ، احتمالاً باید مورد بحث و بررسی قرار گیرد.”

والری فدیف ، رئیس شورای حقوق بشر ریاست جمهوری به اینترفاکس گفت: “این یک مشکل بزرگ است: مردان سالم در مستعمرات نشسته اند ، آنها کاری برای انجام دادن ندارند ، و اگر کار محکومین به طور منطقی سازمان یافته باشد ، چرا که نه.” “اگر به زندانیان کاری پیشنهاد شد که با آن موافقت کنند ، بگذارید کار کنند. این جایگزین مهاجران نیست. رئیس کمیته عالی حقوق بشر گفت: اگر به نیروی کار احتیاج دارید ، باید آن را از جایی تهیه کنید ، می توانید به افراد محلی حقوق خوبی ارائه دهید ، می توانید برای محکومین به کار فکر کنید ، زیرا همه مستعمرات کارگاه ندارند ، فرصت کسب درآمد. . “FSIN گفت که این یک Gulag نخواهد بود – منظور من این است که وقتی شرایط کار سخت و دشوار وجود دارد – البته ، چنین چیزی اتفاق نخواهد افتاد ، این پیشنهاد به معنای نقض قوانین فعلی نیست.”

برخی از محکومان روسی هنوز کار می کنند. طبق آمار رسمی سازمان تعزیرات فدرال ، فعالیتهای تولیدی مربوط به جذب محكومین به كار در 603 مركز سازگاری كار محكومین و 74 كارگاه تولیدی سازمان یافته است. 262 مدرسه و 466 شعبه در م institutionsسسات سیستم FSIN وجود دارد.

در سالهای اخیر ، چندین رسوایی با مشارکت زندانیان مرتبط بوده است: به عنوان مثال ، اجبار به کار سخت ، 16-17 ساعت در روز در “صنعتی” ، به گفته کارگاه های تولید در مناطق روسیه. او گفت در سال 2014 ، نادژدا تولوكونيكوا ، محكوم در پرونده شورش گربه.

الکسی فدیاروف ، رئیس بخش حقوقی بنیاد RBC گفت: “ممکن است ایده جذابی برای جذب افرادی که با حمایت بودجه زندگی می کنند به نظر برسد ، اما” تجارت به طور جدی در مورد این ایده بحث نخواهد کرد ، زیرا هیچ ارتباطی با واقعیت ندارد “.

فدیاروف گفت ، رئیس سرویس زندان فدرال زندانیان را به عنوان جایگزینی برای مهاجران پیشنهاد می کند ، اما چنین جایگزینی ناهموار است. “شما باید درک کنید که مهاجر یک فرد واجد شرایط ، آموزش دیده است که مهارت های لازم را دارد. یک محکوم متوسط ​​روس فردی است که چنین مهارتهایی را ندارد ، تحصیلات فنی متوسطه ندارد و حتی آجرچینی هم بلد نیست. یک محکوم متوسط ​​روس یا یک تاجر است ، یا یک کارمند سابق است ، یا یک مصرف کننده مواد مخدر است. هر منطقه روسی را در جایی که “روزنه ای” وجود دارد و جایی که نجار یا سازنده مورد نیاز است بردارید: محکومین که مهارتهای لازم را دارند می توانند از یک طرف شمرده شوند. آنها تقریباً با دست به پادگان منتقل می شوند. “

“اگر پرونده در کشوری رخ دهد که صنعت به طور فعال در حال توسعه است ، جایی که بسیاری از پروژه های ساختمانی فعال وجود دارد و نیروی کار بسیار کم نیاز است ، ممکن است مزایایی برای جذب محکومین به کار وجود داشته باشد. اما نه برای کشوری که صنعت در حال فروپاشی است. فدیاروف ادامه می دهد ، در حال حاضر در روسیه مشاغل مورد نیاز نیروی کار بسیار ارزان وجود ندارد – نه BAM ، نه Belomorkanal و نه DneproGES. در اتحاد جماهیر شوروی مکانهایی وجود داشت که باید توسط انبوه مردم ساخته می شد. او می گوید ، در روسیه مدرن ، در کارخانه های بزرگ ، “مردم محلی برای یافتن کار در آنجا صف می کشند.”

“هیچ کس به کار زندانیان احتیاج ندارد. و اگر کارآفرینان مجبور به فروش آن شوند ، همه کارها را برای بازگرداندن مهاجرانی که به دلیل بیماری همه گیر انجام داده اند ، انجام می دهند “، این فعال حقوق بشر مطمئن است. “وقتی زندانی حقوق می گیرد ، برای همه چیز اتهام می رود: برای لباس ، برای صابون ، برای نور. او انگیزه ای ندارد و اگر در صنعت پوشاک کار کند ، طوری خیاطی می کند که نیمی از آنها رد می شود. “

از جمله مشکلات دیگر در این زمینه ، فدیاروف به جابجایی کارمندان اشاره می کند: “امروز شما یک مرد دارید و فردا او را منتقل می کنند ، یا آزاد می کنند ، یا بیمار می شود و می میرد. در همان زمان ، یک یا دو سال طول می کشد تا نجار یا تراشکار شوید. فدیاروف با اشاره به اینکه گاهی اوقات شرایط در مراکز سازماندهی کار اجباری بدتر است و شکایت بیشتر از زندانیان در مستعمرات رژیم عمومی وجود دارد ، گفت: “علاوه بر این ، سازماندهی کار در مستعمرات بیش از حد اداری است.”

اولگ بابیچ ، رئیس بخش حقوقی کنفدراسیون کار روسیه ، به RBC گفت: قانون اساسی روسیه و کنوانسیون های بین المللی مصوب توسط روسیه اجازه نمی دهد که محکومین مجبور به کار شوند. کار اجباری توسط هنر ممنوع است. 4 قانون کار روسیه و هنر. وكیل گفت: 29 كنوانسیون سازمان بین المللی كار در سال 1930 ، كه توسط روسیه تصویب شد.

این اسناد برای محکومینی که با تصمیم دادگاه به کار محکوم شده اند ، استثنا exception می دهند. با این حال ، کار اجباری به معنای “نگهداری افراد در یک مکان خاص” نیست. بابیچ که شک دارد می تواند ایده رئیس سازمان تعزیرات فدرال فدرال را به گونه ای اجرا کند که مغایر با اصول اساسی حقوق بشر باشد ، گفت: “آنها فقط در خانه زندگی می کنند و به کار می روند.”

الكساندر خوروجی ، فعال حقوق بشر ، متقاعد شده است كه كار زندانیان باید مورد توجه هر دو طرف باشد – نه تنها برای تجارت بلكه برای كارگران نیز. وی گفت: “مجبور كردن شخص به كار غیرممكن است ، اما شرایط و تضمین هایی كه فرد می تواند هنگام آزاد شدن پول دریافت كند می تواند به او كمك كند. اکنون مردم با جیب های خالی در حال ترک هستند ، از این رو میزان عود بالا و عدم توانایی بازگشت به زندگی عادی است. برای اینکه شخصی شروع به کار کند ، لازم است اولاً پول معقولی بدست آورد ، نه سکه ای که الان هست و ثانیاً آن را در حساب خود نگه دارد و آن را منحل نکند. در عین حال ، مطلوب است که شخصی هنگام تصمیم گیری در مورد آزادی مشروط در نظر گرفته شود. توسعه یک سیستم انگیزشی مهم است به طوری که نه تنها از نظر مادی بلکه از نظر کوتاه شدن اصطلاح نیز جالب باشد. “

به گفته وی ، ضمانت ها برای تجارت نیز مهم است: “مهم است كه از سرمایه گذاری ها محافظت شود و مقررات مربوط به تعامل به دلیل ویژگی های تسهیلات حساس” دام “را پیش بینی نكند.”