[ad_1]
هزینه طولانی مدت اختلاف علمی ناشی از ویروس کرونا
برچسب ها: # اقتصاد ، # آموزش ، # نابرابری ، # بیکاری ، # تاج ، # دانش آموزان
(وال استریت ژورنال ، جان هیلسنرات)
دانشجویانی که به دلیل بیماری همه گیر COVID-19 عقب هستند ممکن است نتوانند با اختلاف مهارت ، شغل و درآمد مادام العمر کنار بیایند.
تصور کنید دو جسم را در هر دو دست گرفته اید. یکی کاغذ و دیگری باند الاستیک. بیا هر دو دست را محکم بگیریم و رها شویم. ممکن است کاغذ هنوز مچاله شود ، اما نوار لاستیکی به حالت اولیه خود برگشته است.
اقتصاددانان اقتصاد را به عنوان یک باند الاستیک تصور می کنند. این بدان معناست که حتی اگر شوکی در اقتصاد ایجاد شود ، به حالت عادی برمی گردد. با این وجود ، پدیده هایی نیز وجود دارند که به حالت اولیه خود بر نمی گردند ، مانند کاغذ مچاله شده. اقتصاددانان این اصطلاح را “پسماند” می نامند. تأثیر این شوک بزرگ مدت زیادی طول می کشد. همه گیری COVID-19 یک نمونه کلاسیک است. این همه گیری چگونه به اقتصاد آسیب دائمی می زند؟
محققان اریک هانوشک و مارگارت ریموند از دانشگاه استنفورد به پدیده تاریخ اقتصادی اشاره می کنند که در مدارس اتفاق می افتد. ساعت مدرسه دانش آموزان در طی همه گیری کاهش یافته است. این دو دانشمند پیش بینی کردند که کاهش کلاس ها نه تنها آینده ای طولانی مدت برای دانشجویان ایجاد می کند ، بلکه ضررهایی را برای اقتصاد آمریکا به دنبال خواهد داشت.
محققان در ریموند دانش آموزان 18 ایالت و واشنگتن دی سی را مورد مطالعه قرار دادند و دریافتند که در سال گذشته هنگام آموزش از راه دور و بدون رفتن به مدرسه ، همه گیر 116 ساعت خواندن و 215 ساعت ریاضی کاهش یافته است. دانش آموزان به سختی می توانند از دست دادن کلاس ها بهبود یابند و برای کنار آمدن با کارهای عقب مانده مدرسه باید سخت کار کنند. اگر فرزند شما در ریاضیات کسری نخوانده است ، چگونه می توانید مرحله بعدی ، جبر را انجام دهید؟
تأثیر همه گیری در یادگیری نیز منصفانه نبود. دانشجویان حومه با درصد بالایی از سیاه پوستان و اسپانیایی بیشترین آسیب را دیدند. از 18 ایالت بررسی شده ، کارولینای جنوبی و ایلینوی بیشترین آسیب را دیدند.
عوامل بسیاری وجود دارد که بهره وری یک اقتصاد را تعیین می کند. نوآوری ، مهارت کارگر ، عملکرد ماشین تولید و غیره نوآوری و فناوری به آموزش بستگی دارد. محقق Hannusek پیش بینی می کند که شوک تکنولوژیکی کاهش ساعت ها در سال 2020 منجر به کاهش بهره وری 25-30 تریلیون دلار (حدود 3 تریلیون بوی بد) در این قرن خواهد شد. و درآمد خانوار برای زندگی دانشجو به طور متوسط 6 تا 9 درصد کاهش می یابد.
محقق هانوسک با مطالعه پرونده در آلمان به این نتیجه رسید. در سال 1966 و 1967 ، دولت آلمان برنامه ترم را تنظیم کرد و برنامه تحصیلی را به طور موقت دو سال کاهش داد. در نتیجه کاهش ساعات مدرسه ، درآمد مادام العمر دانش آموزان در آن زمان 5 درصد کاهش می یابد.
“حتی اگر کلاس های مدرسه دیر یا زود بهبود یابند ، کاهش کلاس ها در سال گذشته تأثیر منفی بر دانش آموزان در یک دوره طولانی خواهد داشت.”
اقتصاددانان اصطلاح “تاریخ” را از فیزیک گرفته اند. “تاریخچه” پدیده ای است که در آن قطبی بودن یک جسم فلزی با وارد آمدن نیروی مغناطیسی قوی به آن برای همیشه تغییر می کند. این اصل هنگام ایجاد حافظه دیسک سخت بر روی رایانه مورد استفاده قرار می گیرد. در اقتصاد ، هیسترزیس معمولاً به تأثیر منفی پایدار پس از مواجهه اشاره دارد ، اما همچنین شامل تغییرات مثبتی مانند پیشرفت در فن آوری واکسن و گسترش دورکاری است.
طی سالهای گذشته ، اقتصاددانان به دنبال شواهدی از پسماند در بازار کار بوده اند. اقتصاددانان الیور بلانچارد و پروفسور لارنس سامرز دریافتند که در دهه 1970 و 1980 در دوران رکود اقتصادی بیکاری در اروپا افزایش یافته و حتی پس از بهبود اقتصاد ، نرخ بیکاری به طور کامل از قبل از رکود بهبود نیافته است. به عبارت دیگر ، نرخ بیکاری که باید مانند یک باند الاستیک باشد ، مانند کاغذ به حالت اولیه خود بازنگشته است.
آنها در گزارش 1986 خود ، تاریخچه بیکاری ، حدس زدند که این یک مشکل ساختاری در بازار کار است. اتحادیه ها فقط برای جلوگیری از از دست دادن شغل اعضای خود می جنگند اما پس از اخراج کارگران کمکی نمی کنند. بنابراین ، تعیین تکلیف مجدد برای بیکاران آسان نیست. تدابیر لازم برای حمایت از شغل که در قانون پیش بینی شده است نیز عاملی است که مانع اشتغال مجدد بیکاران می شود. مشاغل کارگرانی را که از زمان پایان رکود اقتصادی برکنار شده اند ، استخدام نمی کنند. دلیلش این است که وقتی بازی دوباره اشتباه می شود صادرات آن دشوار است. پروفسور بلانچارد در مصاحبه اخیر خود گفت:
“حتی تأثیر موقتی ، تأثیر بسیار طولانی تر است.”
سی سال بعد ، پروفسور بلانچارد مجدداً تاریخچه بازار کار آمریکا را پس از بحران مالی 2007-2009 مرور کرد میلیون ها نفر برای مدت طولانی بیکار بوده اند. در سال 2010 ، تقریبا نیمی از بیکاران حداقل شش ماه از کار بیکار بودند که این رقم تکان دهنده ای بود. این بدان دلیل است که به طور متوسط 13٪ بیکاران در 50 سال گذشته بیش از 6 ماه شغل دریافت نکرده اند.
اقتصاددانان ، از جمله پروفسور بلانچارد ، نگران هستند که بحران اقتصادی ویروس کرونا باعث شده است که افراد بیکار مدت طولانی رنج بکشند. مهارت هایی که آنها در طول دوره بیکاری داشتند به تدریج در حال خراب شدن است. برخی دیگر جستجوی کار را متوقف کردند ، در حالی که برخی دیگر از مزایای معلولیت فدرال برخوردار شدند. با این وجود ، با ورود اقتصاد به مرحله رشد ، برخی از بیکاران دوباره به کار خود واگذار شدند. پروفسور بلانچارد این واقعیت قابل توجه را بیان کرد که تاریخ بیکاری کوتاهتر از حد انتظار است.
سیاستمداران در دولت ایالات متحده سخت تلاش می کنند تا هرچه سریعتر افزایش نرخ بیکاری بلند مدت ناشی از بحران اقتصادی را برگردانند و بیکاری را کاهش دهند. به همین دلیل جانت یلن ، اقتصاددان کارگر ، وزیر دارایی ، از کنگره خواست تا یک بسته محرک را برای Go big تصویب کند.
بلانچارد گفت: “این بار ، پسماند بر تمام صنایع تأثیر می گذارد.” در دوران پسا همه گیری ، صنعت هواپیمایی ، بازار املاک و مستغلات و خرده فروشی های عمومی هرگز مانند قبل از بحران نخواهند بود.
پروفسور بلانچارد مانند محققان هانوشویک و ریموند ، به طور جدی نگران تأثیر طولانی مدت بحران ویروس کرونا در دانشجویان جوان است که کارگران آینده هستند. پروفسور بلانچارد گفت: “من تمام تلاش خود را خواهم كرد تا فرزندانم سالم به مدرسه بروند.” علاوه بر این ، محقق ریموند معتقد است که برای جبران زمان از دست رفته تحصیل ، باید ترم های تابستان را در نظر گرفت. حداقل ، معلمان باید در مورد چگونگی عادی سازی کلاسها و یادگیری دانش آموزان بعد از پایان همه گیری فکر کنند.
[ad_2]