[ad_1]
چرا انتظار یک مدینه فاضله برای نوآوری در فناوری را داریم
برچسب ها: # فناوری ، # اتروپیا ، # هوش مصنوعی ، # پیشرفت ، # نوآوری
(اقتصاددان)
سرعت نوآوری در دهه گذشته ناامید کننده بوده است. بهره وری کند بود و تلفن های هوشمند و رسانه های اجتماعی که نوآوری های اصلی محسوب می شدند ، انتظارات عمومی را برآورده نکردند. از طرف دیگر ، عوارض جانبی فناوری های جدید مانند انحصار بیش از حد و سطح پایین حوزه عمومی نگران کننده بود. با متوقف شدن توسعه فن آوری های نوآورانه امیدوار کننده ، از جمله اتومبیل های خودران ، دره سیلیکون لغزنده و به دور از واقعیت به نظر می رسید. تندروهای غربی با آگاهی از امنیت هشدار داده اند كه چین مستبد قبلاً از غرب پیشی گرفته است. برخی از افراد بدبین نگران این بودند که جهان ایده های مفید و مفیدی در حال اتمام است.
علی رغم این چشم انداز تاریک ، طلوع مدینه فاضله فناوری در راه است. واکسن های ویروس کرونا به طور بی سابقه ای و سریع تولید شده اند. علاوه بر این ، گسترش فن آوری های دیجیتال ناشی از همه گیری ، رونق سرمایه گذاری در فن آوری و نوآوری مخرب با هم تداخل دارند و تغییری در تیکیتاکا ایجاد می کنند. پیشرفت در فناوری امید گشایش دوره جدیدی از پیشرفت است. خوش بینان در دهه 2020 ، پر از نوآوری پویا ، متقاعد شده اند. با این حال ، همانطور که در سال 2010 ، با وجود پیشرفت های مختلف ، از جمله درمان های جدید سرطان ، یک بدبینی مقاومت ناپذیر نسبت به آینده وجود داشت ، ما همچنین باید به دنبال انتظارات کورکورانه از آرمانشهر قریب الوقوع فناوری باشیم. البته اگر دولت از فن آوری های جدید کاملاً پشتیبانی کند ، می توان دورانی از نوآوری پدید آورد که سطح زندگی را بالا ببرد.
در تاریخ سرمایه داری ، پیشرفت سریع فن آوری معمول بوده است. در قرن هجدهم ، انقلاب صنعتی و کارخانه های مکانیزه پیشرفت کردند. در قرن نوزدهم راه آهن و برق وجود داشت. در قرن بیستم ، ماشین های لباسشویی و لوازم خانگی ظهور کردند که باعث رهایی از اتومبیل ، هواپیما ، داروسازی و خانوارها شد. اما از سال 1970 ، بهره وری و پیشرفت فن آوری به طور قابل توجهی کند شده است. دلیل اینکه چرا روند نوآوری به راحتی قابل مشاهده نیست وجود دارد ، گرچه روند نوآوری بسیار ضعیف شده است. اول ، این توهم نوری که اثرات منفی کاهش بهره وری پنهان است ، زیرا افزایش نیروی کار زنان به بهره وری کمک می کند. و رایانه ها که در دهه 1990 رواج یافتند ، پیشرفت کند در نوآوری را جبران می کنند زیرا به سرعت کارایی را افزایش می دهند. با این حال ، از سال 2000 تاکنون تغییر چشمگیری در فناوری و نوآوری رخ نداده است و از سال 2000 رشد به میزان قابل توجهی کند شده است.
سه دلیل وجود دارد که باور کنیم این “رکود طولانی مدت” رو به پایان است. اول ، اکتشافات ابتکاری با پتانسیل بالا در حال سرازیر شدن است. تولید واکسن توسط Pfizer-BioNTech و Moderna با استفاده از “Messenger RNA” موفقیت آمیز بود. و درمان اختصاصی آنتی بادی دوره جدیدی را در علوم دارویی رقم می زند. وی نه تنها از بیوتکنولوژی مدرن به طور فزاینده ای برای درمان بیماری ها استفاده می کند ، بلکه ژن ها را ویرایش می کند یا گوشت را در آزمایشگاه پرورش می دهد. علاوه بر این ، هوش مصنوعی در زمینه های مختلف مسیر قابل توجهی را طی کرده است. این برنامه که توسط DeepMind ، یکی از شرکت های تابعه Alphabet تهیه شده است ، در پیش بینی ساختار پروتئین پیشرفت بزرگی ایجاد کرده است. GPT-3 ، هوش مصنوعی منتشر شده توسط OpenAI در تابستان گذشته ، بالاترین سطح از قابلیت پردازش زبان طبیعی موجود را نشان داد. و از اکتبر گذشته ، خدمات تاکسی بدون راننده در ققنوس ، آریزونا در دسترس است. از نظر انرژی ، هزینه های تولید انرژی های تجدید پذیر به طور قابل توجهی کاهش می یابد. کشورها از موفقیت در سرمایه گذاری های خود در صنعت سبز مطمئن هستند و حتی چین خنثی بودن کربن را در سال 2060 اعلام کرده است.
دلیل دوم خوش بینی “رونق بزرگ سرمایه گذاری در فناوری” است. در سه ماهه دوم و سوم سال 2020 ، رایانه ها ، نرم افزارها و تحقیق و توسعه سهم هزینه های غیر مسکونی بخش خصوصی در ایالات متحده را به خود اختصاص دادند و 10 سال از کالاهای ساختمانی و صنعتی پیشی گرفتند. دولت در حال رشد بودجه علمی است. 24 کشور OECD در سال 2017 افزایش بودجه عمومی تحقیق و توسعه را آغاز کردند ، که در حال کاهش بود. شوق سرمایه گذاری فناوری در زمینه های تشخیص پزشکی ، تدارکات ، بیوتکنولوژی و نیمه هادی ها در حال گسترش است. علاوه بر این ، با رشد سرمایه گذاری به دلیل خوش بینی بازار برای خودروهای الکتریکی ، ایلون ماسک مدیر عامل تسلا ثروتمندترین مرد جهان شد.
دلیل سوم ، اتخاذ سریع فن آوری های جدید است. فناوری جدید فقط مربوط به کنفرانس ویدیویی و تجارت الکترونیکی نیست. با افزایش دورکاری ، بدون توجه به اینکه در کجا زندگی می کنیم بدنبال کار می گردیم. علاوه بر این ، از جمله همه گیری ، پرداخت های الکترونیکی ، پزشکی از راه دور و اتوماسیون صنعتی به طور قابل توجهی در حال گسترش است. اگر این تغییرات را مشاهده کنید ، این جمله به ذهن شما خطور می کند که جامعه از طریق مشکلات توسعه می یابد. علاوه بر این ، می تواند اقدامات پیشرفته پیشرفتی را در پاسخ به بحران تغییر آب و هوا و در بازی قدرت G2 ایالات متحده و چین ارتقا دهد.
البته متأسفانه نوآوری در فناوری حتی نمی تواند مشکلات ساختاری اقتصاد را حل کند. با افزایش ثروت جامعه ، هزینه خدمات پر کار مانند رستوران ها نیز افزایش می یابد. با این حال ، از آنجا که اتوماسیون در این مناطق دشوار است ، رشد بهره وری کند است. علاوه بر این ، با افزایش سن ، بسیاری از کارگران به خدمات مراقبت از بیمار با عملکرد پایین می رسند. بعلاوه ، گرچه انرژی سبز پتانسیل خود را نشان می دهد ، اما هنوز هم گرانتر از سوختهای فسیلی است. اقتصاد کم کربناسیون تا زمانی که انرژی سبز از سوخت های فسیلی ارزان نشود نمی تواند رشد طولانی مدت را تحریک کند.
اما موج جدیدی از نوآوری می تواند رکود اقتصادی را که از قرن بیست و یکم حاکم است ، معکوس کند. با گسترش نوآوری ، استانداردهای زندگی بهبود می یابد و بهره وری در بخشهای مختلف خدمات مانند بهداشت و آموزش بهبود می یابد. بیوتکنولوژی ، هوش مصنوعی و رباتیک پتانسیل بسیار زیادی برای تحریک پیشرفت در همه زمینه ها دارند.
شما باید بدون تسویه حساب خود را به چالش بکشید.
البته ، موفقیت یا عدم موفقیت در نوآوری به بخش خصوصی بستگی دارد ، اما نقش دولت نیز مهم است. در فرآیند نوآوری ، پروژه Moonshot ضروری است ، که با ایده های گسترده و ابتکاری مشکلات طولانی مدت و مهم را حل می کند. دولت ها باید خطراتی را انجام دهند که ناگزیر منجر به این پروژه ها می شود. بخش عمومی باید هزینه ها را افزایش دهد و توسعه فن آوری هایی را که می توانند مشکلات آینده را حل کنند ، به طور موثر اعمال کند. نه تنها این ، بلکه نقش دولت ها برای گسترش نوآوری در کل اقتصاد مهم است. دولت ها باید شبکه های ایمنی اجتماعی خود را تقویت کنند تا اطمینان حاصل شود که مقررات و لابی ها سرعت نوآوری مخرب را کاهش نمی دهند. به عبارت دیگر ، ما باید یک شبکه ایمنی برای کسانی که به طور حتم توسط نوآوری تهدید می شوند ، فراهم کنیم. نوآوری تمرکز بر تعداد کمی از شرکت ها دارد. دولت ها باید سیاست های ضد انحصاری قوی را دنبال کنند تا اطمینان حاصل کنند که فن آوری های جدید به اقتصاد کل کمک می کنند و حمایت بیش از حد از حقوق مالکیت معنوی شرکت های بزرگ را کاهش می دهند. اگر دولت از واقعیت و چالش های آینده راضی نباشد ، می تواند بدبینی را آرام کند و انتظار رشد سریع و بهبود سطح زندگی را داشته باشد. سال 2020 با دشواری ها و دردسرها آغاز شد ، اما اگر سیاست های درستی اجرا شود ، درهای دهه های امیدوار امیدوار خواهد بود.
[ad_2]